و این‌بار، پرستوها در اول مهرماه برمی‌گردند.

با بالهایی از کتاب و دفتر، با منقارهایی به رنگ مداد و لانه‌هایی که به همراه دارند؛ به شکل کیف‌های کوچک و بزرگ. و لباسهای فرمشان که ردیف گلهای لاله و مریم را تداعی می‌کند.

درهای بسته باز می‌شوند. پرنده‌های کوچک خوشبختی از خانه راهی کوچه می‌شوند. راهشان به سمت دبستان و مدرسه و دبیرستان است؛ صدای آشنای زنگ کلاس، در گوش همسایه‌های دور نزدیک طنین می‌اندازد. به یکباره، هزاران پرنده از خانه‌ی دانایی پر می‌گیرند. ناگهان کوچه‌ها و خیابانها  را هیاهوی ناز و دلپذیرشان سرشار می‌کند. حیات، رونق دوباره می‌گیرد و روح مهربانی و دانایی، همچون نسیم بهاری، در تن درخت و دیوار و  ماشین دمیده می‌شود. زمین، با بوی ماه مهر، دوباره زنده می‌شود و شادی آدمی دوباره اوج می‌گیرد.

مبارک باد دیدار دوباره‌ی آدمیزادگان در قرارگاه عشق و آگاهی وآزادی.