گروه آموزشی همدم نام تعدادی از عکاسان مشهدی است که اقدام به آموزش عکاسی به دختران بی سرپرست و کم توان ذهنی مؤسسه خیریه توانبخشی همدم ـ فتح المبین نموده و در یک دوره سه ماهه توانسته اند، تعداد شانزده نفر را تحت تعلیم قرارداده و علاوه بر کسب مهارت عکاسی به این دختران امید و اعتماد بنفس آنان را دوباره زده کنند.

این گروه با اقدام خیرخواهانه یکی از عکاسان مشهدی آغاز شد. در آذر ماه 93 خانم فرشته کاملان با خرید هشت دوربین عکاسی و هدیه به مؤسسه خیریه توانبخشی همدم آغازگر این حرکت فرهنگی بود. این طرح با همکاری کانون گسترش فن و هنر عکاسی و موسسه توانبخشی همدم برگزارشده است و مدیریت طرح درس آموزشی آن برعهده نوشین وفادار است.

در حال حاضر شانزده دختر در این مؤسسه در مرحله آموزش عکاسی هستند. خرداد سال 94این دختران با همکاری امین ابراهیمی – مدیرهنری پروژه - و تیم آموزشی اولین نمایشگاه عکس از آثار خود را برگزار خواهند کرد. لازم به توضیح است پیش از این نیز در این موسسه گروه های فرهنگی و ورزشی مطرح در سطح ملی و بین المللی تشکیل شده است.

عکاسانی که بصورت افتخاری در این پروژه همکاری داشته اند به شرح ذیل است:
خانم ها: اکرم ابراهیمی ـ الهه جعفری - ندا نورانی درویش- افروز عابدینی - سمیرا غفاریان قالیباف – هما نجاریان
آقایان: علیرضا کرم زاده - کامران رحمتیان - مهران کریمان – رضا حیدری شاه بیدک - مجتبی جلالی ـ روح اله عارفی - نوید رحیمی ـ محمد حسین زاده - محمد ادیبی

لیست هنرجویان

	نام و نام خانوادگی	سال تولد	IQ
	زهرا فاضلان	1377	70±5
	نسرین رستمی	1357	64±5
	شیما صفریان	1365	64±5
	فاطمه اسلامی	1374	86±5
	نفیسه شکوهیان	1372	86±5
	مهتاب آل عباسیان	1376	75±5
	مریم شادکامی	1374	80±5
	شقایق گرامیان	1371	78±5
	راضیه کافی	1357	68
	زهرا زمانی	1362	68±5
	مریم جاودانی	1372	91±5
	معصومه پاسبان	1360	64
	زینب طاهری	1373	70±5
	مریم دلیر	1375	65±5
	ندا فکوریان	1381	84±5
	فاطمه فیروزی	1376	78±5
	شبنم نظری	1383	86±5

فرشته کاملان این طور می گوید:

دو سال در فکر این بودم چطور می شود به دختران موسسه خیریه توانبخشی همدم ـ فتح المبین کمک کنم و چطور علاقه به عکاسی را آموزش دهم. در این موسسه خیریه به چهارصد دختر بی سرپرست خدمات نگهداری وتوانبخشی ارائه داده می شود. دخترها بارها سوژه عکس ها شده بودند تا شادی ها و دل تنگی هایشان این طرف وآن طرف روایت شود.
اما این بار داستان فرق میکرد! قرار بر این بود که خود دخترها پشت دوربین باشند و حق داشته باشند از هر چیزی در اطرافشان عکس بگیرند؛ از آسمان بی پرنده، آن طرف دیوارهای موسسه، پدرومادرها، خانه ها.
به لطف خداوند توانستم دوربین هایی تهیه کنم . قدم اول برداشته شد .
و دومین قدم اموزش بود
از خانم وفادار مدیر محترم کانون گسترش و فن عکاسی کمک گرفتم و ایشان از این موضوع استقبال کردند.
قدم سوم: انتخاب عکاسانی بود که با دوست داشتن و هم دلی همیار باشند ، انسانی هایی مهربان این دعوت را قبول کردند و خوشحالم که با کمک مدیران موسسه ، دوستان عزیزو تک تک عکاسان توانستیم به یکی از آرزوهای بچه های موسسه جامعه عمل بپوشانیم.
در چندجلسه آموزش که با بچه ها همراه بودیم اتفاقات زیبایی افتاد. چند نفر از دخترها که قبلا انگیزه هایشان برای زندگی کم رنگ بود و اختلال رفتاری داشتند حالا آرام تر و شادتر بودند و بعد از دیدن عکس هایی که گرفته بودند کلی ذوق میکردند. حالا خودشان را درزندگی سهیم می دانستند و این به بودنشان معنی داده بود. شاید زمان آن رسیده که به هرچیز در اطرافمان نگاه تازه ای داشته باشیم.
با سپاس و درود فرشته کاملان