خیلی شاید جلو چشممان نباشند اما در همان لحظاتی که آنها را نمی بینیم، حتما در بخشی از موسسه در حال رتق و فتق امور تاسیساتی هستند. ما وقتی آنها را می بینیم که  مثلا هوای اتاقها سرد است و احساس ما این است که در بخش گرمایشی مشکلی پیش آمده است. گوشی را بر می داریم و موضوع را به آنها خبر می دهیم تا هر چه سریعتر مشکل را حل کنند اما این تنها بخشی از کار همکاران خوبمان در بخش تاسیسات همدم است. برای این شماره سری به آنها زدیم و خواستیم خدا قوتی به آنها گفته باشیم که شب و روز حواسشان به بخش های موسسه است.

پیش از دیگر همکاران بخش تاسیسات سراغ آقای کیانوش احمد خانی می رویم که مدیریت بخش تاسیسات و سالن همایش را بر عهده دارد. او درباره‌ی ورودش به موسسه می گوید: قبل از ورود به موسسه‌ی همدم، در کارخانه‌ی آقای چوپانکاره مشغول به کار بودم تا زمانی که گفتند قرار است در موسسه سالن همایشی ساخته بشود. آقای چوپانکاره از بنده خواستند به موسسه بیایم. به این شکل بنده هم از سال 1393شدم عضوی از خانواده‌ی خوب همدم. سالن همایش که تمام شد خواستند در موسسه بمانم و مدیر سالن همایش شدم. تا آن زمان، برای صدا برداری برنامه ها، نیرو از بیرون موسسه می‌آمد. این برای موسسه هزینه داشت و برای همین، بنده مدتی شاگردی آقای طیبی را کردم و صدا برداری را تا حدودی یاد گرفتم. بعد از یک سالی توانستم آن چه از صدا برداری در سالن همایش لازم است را یاد بگیرم. این یاد گرفتن باعث صرفه جویی مالی هم شد چون دیگر لازم نبود برای اپراتور بخش صدا که از بیرون می آمد هزینه کنیم.

 

آقای احمد خانی ادامه می‌دهد: بعد از مدتی مدیر موسسه خانم دکتر حجت از بنده خواستند که بخش تاسیسات را هم بر عهده بگیرم و بنده هم اطاعت کردم. از طرفی با اعتمادی که موسسه به بنده داشته است حدود 80 درصد از استعلام خریدهای سنگین را هم بنده برای موسسه انجام می دهم. 

احمد خانی درباره‌ی کار تاسیسات در یک اداره و از جمله در موسسه همدم هم می گوید: تاسیسات به زبان ساده یعنی تعمیر خرابی‌ها، تعمیر خرابی‌هایی که زود مشهود می شود و به قول معروف به چشم می‌آید.  مثلا سقف یک اتاق که خراب می شود و نم می زند، خیلی زود به چشم می‌آید. برای جلوگیری از اتفاقات و زیان‌های بیشتر باید زود تعمیر بشود. یا مثلا یک سرمای ناگهانی می رسد و اوضاع به گونه ای می شود که همکاران نمی‌توانند به کارشان ادامه بدهند پس باید تاسیسات زود دست به کار شود و گرمایش مورد نظر را تامین کند و چیزهایی از این دست. قسمت دیگر کار ما هم سرکشی های روزانه و یا ماهانه از برخی قسمت هاست که باید حتما انجام بشود. مثلا چک کردن روزانه‌ی موتور خانه ها که گاهی یک سهل انگاری کوچک ممکن است هزینه زیادی را روی دست موسسه بگذارد، برای همین از این مورد هم بنده و همکارانم غفلت نمی‌کنیم.

این همکار عزیزمان در پایان درباره‌ی سختی کار در بخش تاسیسات هم می‌گوید: سختی کاری نمی بینم و دلیل این امر هم عشقی است که ما به بچه ها داریم و فکر می کنیم کار برای این عزیزان یک توفیق است.

****

بعد از آقا کیانوش، سراغ دیگر پرسنل تاسیسات می‌رویم و پای صحبت آنها هم  می‌نشینیم تا به‌اختصار از حال و هوای خود و کار در بخش تاسیسات توانبخشی همدم بگویند:

جواد احمدی:

پنج سال است که در همدم زندگی میکنم. نمی‌گویم کار چون با همدم بودن یعنی زندگی. زندگی که پر از برکت می‌شود و تاثیر معنوی شغلم را من و همسرم که ایشان هم از مربیان موسسه هستند،  به وضوح می‌بینیم.

موسسه‌ی همدم به جهت مساحت زیاد و داشتن سه ساختمان مستقل همیشه کار تاسیساتی دارد. شاید کار در این حوزه کمی سخت جلوه کند اما چون برای خدمت رسانی به فرزندان بی‌سرپرست هست، کار تبدیل به عشق می‌شود.

نمی‌توانم به خاطره‌ای خاص اشاره کنم چون لحظه لحظه‌ی با همدم بودن خاطره است.

 

سید حسین موسوی:

مدت 9 سال است که در اینجا کار می‌کنم و لحظه به لحظه‌ی آن برایم سراسر خاطره است. گاهی شاید برای چند شیفت حضور نداشتنم در مرکز، به شدت دلتنگ بچه‌ها و محیط کارم شده‌ام. اینجا را مثل خانه‌ی خودم دوست دارم. درآمدی که از همدم کسب می‌کنم بسیار برایم بابرکت بوده‌است. قبل از کار در همدم شغل آزاد داشتم، ولی وقتی در اینجا مشغول به کار شدم خانه هم خریدم. برکات دیگری هم خداوند به واسطه‌ی دعای دختران همدم نصیبم کرده‌است. دعای فرزندان مرکز در حق کسانی که به آنها خدمت می‌کنند مستجاب است و بارها اجابت دعایشان را دیده‌ام.

در قسمت تاسیسات شرح وظایفی داریم که به صورت موظفی انجام میدهیم، اما اگر هر کار دیگری هم پیش بیاید من و همکارانم  با جان و دل انجام می‌دهیم و دریغ نداریم و اجازه نمی‌دهیم کاری روی زمین بماند چون همدم خانه‌ی قلبی همه‌ی ماست.

سید محمد سیدی:

شش سال است که در همدم مشغول به کار هستم. مادرم سالهای زیادی است که به دختران این مرکز عاشقانه  خدمت می‌کند و خدا را به جهت این تقدیر که توفیقی است برای من و مادرم، خدا را شکر می‌کنم.

خدمت کردن به افراد بی‌سرپرست لطفی است از جانب خداوند که شاید نصیب هر کسی نشود و همیشه سعی کرده‌ام این لطف و محبت خدا را به یاد داشته باشم. 

هر کاری سختی و مسئولیت خودش را تا حدی دارد. بخش تاسیسات هم بدون سختی و مسئولیت نیست ولی وقتی پای خدمت‌رسانی به قشری آسیب دیده باشد، تمام کارها آسان و دلپذیر می‌شود. تمام لحظاتی که در اینجا بودم خاطره است و قلبا همدم را دوست دارم.

 

عباسعلی سپاهی یونسی