زمانی برای گل فشانی

بعد از ورزش صبحگاهی، سرزنده و سرحال که باشی خیلی می چسبد که روزت را با آفرینش و نوازش گل ها شروع کنی! صبح ه  گل ها نشسته اند تا ساعاتی را کنارشان بگذرانی و لبخند روی لبت را نشانشان بدهی... این یعنی که تو زبان لطیف گل ها را خوب می فهمی، درست مثل دختران کارگاه گلسازی «همدم فتح المبین».

 

همه جور گل در این باغ پر از لبخند و مملو از هنر پیدا می شود؛ از نرگس و گلایل و ارکیده گرفته تا مرغ بهشتی و شیپوری و شمعدانی. دختران کارگاه با دست های هنرمندشان که نه، با دل هایی بهاری و شاداب گل برگ ها را روی فوم پهن می کنند و برش می زنند و رنگ می کنند و خودشان را به دست گل ها می سپارند. مربی پرانرژی و سرحال کارگاه خانم «عصارگل» با مهارت و تجربه ای که دارد فضایی سرشار از صمیمیت ایجاد کرده. او علاقه زیادی به بچه ها و کارهای آن ها دارد و همین باعث شده تا نتیجه کار دلچسب و دلنشین باشد. مربی کلاس در کنار آموزش گل، حدیث هم به شاگردانش یاد می دهد. گاهی داستان هم می گوید.

این کارگاه 20 هنرجو دارد که همه آموزش پذیر هستند و مشتاق یادگیری. بچه ها ساخت 30 نوع گل را آموزش دیده اند و می توانند با راهنمایی مربی و دست مایه هنر شان خالق گل باشند. دختران هنرمند ما می گویند: «ما هم درس می خوانیم و هم گل می سازیم، درس هایمان هم خیلی خوب است.» بچه ها مدرک گلسازی شان را به دیوار کارگاه زده اند و می فهمیم که در هنرشان خیلی ماهرند. پس از کمی گردش در این باغ و حظ بردن، شیما می رود تا گل-های نرگس را بیاورد و نشانم بدهد. نرگس ها را که می بینم گل از گلم می شکفد! طراوت و سادگی این گل آراسته در بند بند روحم می دود و تازه ام می کند.

گل سازی یکی از هنرهای دختران مرکز است؛ سوزن دوزی، سرمه دوزی، ملیله دوزی، رنگ زدن روی پارچه و حتی ساخت تابلو های سه بعدی را هم خوب می دانند. تمام این هنرها فضای کارگاه را پر کرده. زهرا آچار شهرکی و اختر ناصحی دو هنرجویی هستند که در کنار گلسازی، با تزیین روی شیشه و قلاب بافی با انگشت، گلدان های قشنگی می سازند.

بالیدن این گل ها را در دستان هنرمند و نوازشگر دختران مرکز به وضوح می توان دید، حتی در آفتابگردان روبروی پنجره که اگر خوب دقّت کنی، می بینی که به خورشید و دختران خورشید لبخند می زند...