شاید کمتر کسی را بتوان پیدا کرد که تا بحال تبخال را تجربه نکرده باشد. زخمی
دردناک با ظاهری ناخوشایند که همه از آن گریزانند.
می دانید با این مهمان ناخوانده و سمج باید چگونه برخورد کنیم تا محترمانه شما را
ترک کند و از پیش شما برود؟؟
تبخال، یک بیماری ویروسی است که توسط ویروسی به همین نام ایجاد می شود و محل درگیر
به صورت التهاب و مجموعه تاولهای ریز نمایان می شود. برای تب خال هنوز درمان قطعی
وجود ندارد. و اگر این ویروس وارد بدن شود تا پایان عمر همراه شخص خواهد ماند و در
هنگام ضعف عمومی بدن بروز می کند.
گاهی اوقات تبخال با زردزخم اشتباه گرفته می شود.
در این بیماری معمولاً لبها، لثه ها، ناحیه دهان، ندرتاً قرنیه و گاهی ناحیه تناسی
درگیر می شود. علائم بیماری تبخال، تاولهای بسیار کوچک و دردناک معمولاً در اطراف
دهان از علائم این بیماری است. این تاولها بصورت گروهی ظاهر می شوند و در اطراف هر
کدام یک حلقه قرمز وجود دارد. داخل این تاولها مایع وجود دارد اما پس از مدتی خشک
شده و ناپددید می شود.
راههای درمان:
1- نوشیدن مایعات خنک
2- در 24 ساعت اولیه یک تکه یخ را حدود یک ساعت در محل ضایعه قرار داده تا باعث
تسهیل بهبودی شود.
3- برای پیشگیری از عود مجدد مالیدن پماد اکسید روی یا کرم ضد آفتاب روی ضایعه موثر
است.
4- دستکاری نکردن ضایعات
5- افزایش مصرف لبنیات و سیب زمینی به علت دارا بودن لیزین و خودداری از خوردن
شکلات و کاکائو، غلات، آجیل و ژله.
6- استفاده از کرم ضد ویروس اسیکلوویر با گوش پاک کن هر 6 ساعت یک بار روی ضایعه
7- ورزش و تمدد اعصاب و دور کردن افکار منفی و کاهش فشار عصبی و استرس در درمان و
پیشگیری از تب خال موثر است.
8- بعد از بهبود بیماری حتماً مسواکی را که مورد استفاده قرار گرفته، دور انداخته
شود و از مسواک جدید استفاده گردد.
معمولاً تب خال بدون درمان بعد از 7 تا 10 روز برطرف می شود.
کاهش درد
الف) استفاده از آسپرین و استامینوفن و ایبوبروفن
ب) کمپرس با سرم نمکی
ج) استفاده از داروی اسیکلوویر به صورت موضعی یا خوراکی
کنترل عفونت در دندانپزشکی
دندانپزشکان معمولاً انجام کارهای دندانپزشکی را تا درمان قطعی و برطرف شدن زخم به
تعویق می اندازند.
بیماری تب خال یک بیماری مسری است که ویروس آن مثل ویروس آنفولانزا می تواند از
شخصی به شخص دیگر انتقال یابد. حتی زمانی که تب خال از حالت پر آب خارج و به اصطلاح
دلمه بسته است باز هم به شدت مسری است و می تواند باعث انتقال بیماری شود.
در محیط دندانپزشکی بزاق و خون هر دو وجود دارد. به علاوه ذرات پراکنده ترشحات،
سرپوش گذاری مجدد سرسوزن بی حسی، در دندانپزشکی امری طبیعی است. ولی می تواند خطری
جدی برای ایجاد عفونت در افراد مشغول به کار در کلینیک دندانپزشکی باشد.
معمولاً بعد از مهارت پزشک و درمان، مهمترین قسمت کار مربوط به دستیار دندانپزشکی
است. که با مهار عفونت و استریل کردن کامل وسایل و روش مناسب دفع آلودگی، خطر را به
حداقل برساند.
استفاده از دستکش، عینک محافظ و ماسک، کمک بزرگی برای جلوگیری از انتشار عفونت است.
حرارت و زمان لازم برای استریل کردن در اتوکلاو بسیار حائز اهمیت می باشد.
|