|
همکاری های بین‌المللی همدم، رونق گرفت سه نفر از مدیران موسسه خیریه‌ی (LEBNS HILFE) آلمان ضمن دیدار از همدم، به تبادل تجربیات مشترک در زمینه‌ی توانبخشی پرداختند. به گزارش روابط عمومی موسسه‌ی خیریه‌ی همدم (فتح المبین)، آقایان یورگن شوارتز، عباس جلیله‌وند و خانم لیلا قنبری ظهر سه‌شنبه 28 آذر 1396 در بازدیدی تخصصی از بخش‌ها و کارگاه‌های موسسه، با نحوه‌ی نگهداری، آموزش، و توانبخشی شبانه‌روزی 400 دختر بی‌سرپرست همدم آشنا شدند و پس از آن، طی نشستی، تجربیات فعالیتهای حرفه‌ای موسسات میزبان و میهمان مورد بررسی و کنکاش قرار گرفت. در ابتدای این دیدار جعفر شیرازی نیا (رییس موسسه) گفت: «حمایت‌های مردم و خیرین باعث رونق و شور و حال خدمت به فرزندان همدم شده است. خوشحالیم توانسته‌ایم با دریافت ISO 9001 از مدیریت گلوبال آلمان نماینده‌ی خوبی برای توانبخشی مدرن در خراسان و ایران باشیم و البته همواره آماده‌ی همکاری‌های مشترک بین المللی با موسسات همسو و موفق نیز هستیم. خصوصا موسسه‌ای که تعدادی از مدیران آن، هموطنان کارآزموده‌ی ایرانی باشند.» عباس جلیله‌وند، از مدیران ایرانی موسسه خیریه‌ی (LEBNS HILFE) آلمان که همزمان صحبت‌های شیرازی نیا را برای آقای شوارتز ترجمه می‌کرد ضمن تقدیر از فعالیتهای شیرازی نیا و همکارانش در همدم گفت: «خدمت به کودکان کم‌توان ذهنی، موهبتی است که خداوند به شما و همکارانتان عطا کرده است. امروز ما افتخار می‌کنیم فعالیتهای خیرخواهانه‌ی شما را به همکاران اروپایی‌مان معرفی کنیم. این نماد انسان دوستی و مهربانی ایرانی‌هاست.» وی ضمن معرفی موسسه خیریه‌ی (LEBNS HILFE) آلمان ونقش ایرانی‌های ساکن این کشور در مدیریت آن گفت: «فعالیتهای موسسه‌ی خیریه‌ی ما در زمینه‌ی نگهداری و آموزش کودکان و بزرگسالان دارای معلولیت ذهنی است و تلاش می‌کنیم بدون استفاده از دارو آنها را وارد اجتماع کنیم که این کار با استفاده از مراکز نگهداری عمومی در مرحله‌ی اول و خانه‌های میان راهی 4 نفره و نهایتا استقلال ذهنی افراد در مراحل پایانی شکل می‌گیرد. خوشبختانه تعداد زیادی از مدیران، پرستاران و روانشناسان این مرکز خیریه ایرانی‌های ساکن آلمان هستند که نمایندگان خوبی برای روحیه‌ی نوع دوستی کشور عزیزمان هستند.» یورگن شوارتز، دیگر میهمان همدم پس از این بازدید در صحبت‌های کوتاهی گفت: «روش هنرمندانه‌ی دختران همدم بسیار جالب بود. گلیم‌های ایرانی پر نقش و نگار و قلم‌زنی روی مس، آدم را یاد اصالت، فرهنگ و هنر زیبای ایرانیان می‌اندازد. برایتان آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم با تلاش بیشتر به مرحله‌ی تولید انبوه و فروش محصولات هنرمندانه‌ی این بچه‌های با اراده و فعال برسید.» او ادامه داد: «آقای شیرازی نیا در صحبت‌هایش از کلمات معلول و کم توان ذهنی اسنتفاده نکرد؛ او به این بچه‌ها «آهسته‌گامان» می‌گفت و بخش ایزوله را سرای مهر می‌نامد. این روحیه‌ی انسان دوستانه‌ی همدم قابل احترام است و ما به نوبه‌ی خودمان آماده‌ایم جلسات آموزشی فشرده‌ای برای مربیان و مددکاران شما برگزار کنیم و همچنین روش‌های استفاده از هنر در توانبخشی را به آلمان ببریم که نهایتا امیدواریم این همکاری‌های مشترک منجر به خدمت بهتر به افراد کم‌توان ذهنی دو کشور شود.» |