|
نمی‌شود مشهد آمد و همدم نیامد! در راهروهای این خانه بهار همیشه جاری است خصوصا فروردین‌ماه باشد و فصل دید و بازدیدهای نوروزی و تبریک تر و تازه‌ی هنرمندانی که دلشان را به حال و هوای معنوی فرزندان همدم گره زده‌اند... به گزارش روابط عمومی موسسه‌ی خیریه‌ی همدم(فتح‌المبین) «سید علی صالحی» و «سیاوش مفیدی» دو هنرمند عرصه‌ی سینما وتلویزیون کشورمان عصر روز چهارشنبه پانزدهم فروردین 1397 ساعاتی را میهمان خانه‌ی مهربان عبدالمطلب 58 شدند. صالحی که خودش هم یادش نمی‌آید کی و چگونه دل به دعای همدمی‌ها بسته است می‌گوید: «نمی‌شود به مشهد بیایم و سری به همدم نزنم؛ مهم هم نیست چقدر فرصت داشته باشم و اصلا به چه بهانه‌ای آمده‌ام. گاهی یکی دو نفر از همکاران و هم‌بازی‌هایم را می‌آورم و اگر هم نشد تک و تنها مشتاق نفس کشیدن در فضای معنوی اینجا می‌شوم. باور کنید دیدن این بچه‌ها تا چند ماه از لحاظ روحی شارژم می‌کند.» آقای مفیدی برای بار اولش است که به همدم سر می‌زند . او از این اتفاقی که آن را یک توفیق خدایی می‌نامد خیلی خوشحال است. در کارگاه گلیم بافی باورش نمی‌شود این همه رنگ و نقش دلفریب کار دست معصومه و مهناز باشد. حتی با دیدن کارنامه‌ی پر نمره‌ی آنها که از میراث فرهنگی و فنی حرفه‌ای گرفته‌اند بیشتر تعجب می‌کند: «سید -منظورش سید علی صالحی است- می‌گفت اینجا آدم را مبهوت می‌کند اما فکر نمی‌کردم تا این حد برایم جذاب و دیدنی باشد. همه چیز عالی است و نشان می‌دهد که زحمات زیادی برای این بچه‌ها کشیده‌اند. آدم گاهی حال و حوصله و وقت کافی برای بچه‌های خودش هم ندارد و من مطمئنم مربیان و مادریاران همدم نیرویی الهی دارند که تا این حد به دختران معصوم اینجا خدمت می‌کنند.» دیدار از خانه‌ی کوچک پناهگاهی و چای خوردن عصرانه‌ی دو هنرمند خوب کشورمان با کم سن و سال‌ترین اعضای موسسه، آخرین بخشِ بازدید دیروز و نوشته‌ای است که یک خبرنگار می‌تواند در مورد آن به‌صورت مستند بنویسد، اما نور امیدواری چشمان ندا که برای میهمانان بخش کوچکشان دکلمه‌ی زیبایی خواند و یا لبخند رضایت آقای مفیدی و فکر کردن به اینکه چگونه می‌تواند برای او و دوستانش مفید باشد را نمی‌توان به رشته‌ی تحریر درآورد... |