گزارشی از نخستین اجرای ارکستر ملی ویژه‌ی ایران در مشهد و تالار همدم  

برای آنهایی که جمعه‌شب هفدهم اسفندماه، توفیق حضور در تالار همدم و شنیدن ساز و صدای فرزندان معلول ایران را داشتند، این گزارش مصداق مرور یکی از شیرین‌ترین خاطرات زندگی است. و آنها که به هردلیلی نیامدند، آنقدر در مورد شکوه و دلنوازی و حس خاص اجرای کنسرت ملی ویژه‌ی ایران، خواهند شنید که از نیامدنشان متاسف خواهند شد. امیدوارم شما این گزارش را در ایامی بخوانید که گرفتاری‌های آخر سال، باعث نشود نتوانید حلاوت و اهمیت این رخداد بزرگ هنری را به‌خوبی درک کنید.

پس از هماهنگی‌های اولیه که قریب یک ماه به‌طول انجامید، بالاخره زمان مناسب از راه رسید و بچه‌های هنرمند دارای معلولیت هم از سراسر کشور آمدند تا در هفدهم اسفند، شهرمان شاهد یک اتفاق شیرین و شورانگیز و قشنگ باشد. 

همه آمده‌بودند؛ مردم و مسئولین. خبرنگاران رسانه‌های جمعی هم حضور داشتند و لحظه به لحظه فیلم و عکس و تیترشان روی کانال رسانه‌های متبوع‌شان می‌رفت. خیلی از آنها حواس‌شان به اجرای 21 نفر از فرزندان دارای معلولیت‌ کشورمان بود که چگونه ساز را به معنای واقعی می‌نواختند و نوای‌شان بدون هیچ تملق و تعارفی بر دل و جان می‌نشست و غوغایی به پا می‌کرد. همکارانی دیگر هم که برای‌شان حضور فرماندار و شهردار و رییس شورای اسلامی شهر باور کردنی نبود، از معجزه‌ی عشق می‌گفتند و خبرحضور مدیران تراز اول شهر مشهد را پی در پی مخابره می‌کردند. آنها و ما باورمان نمی‌شد تا این حد فرزندان معلول ایران زمین، دوست و یاور و همدم داشته باشند. باورمان نمی‌شد که مشکلات اقتصادی و مشغله‌های عجیب و غریب آخر سال و شب عید هم نتواند از میزان عشق مردم نازنین به معلولین کشورمان، بکاهد.

پرده‌ی اول؛ نوای سپید صلح!

مردمی که چند روز پیش نهال دوستی را در روز درخت کاری کاشته بودند، ساعت 6عصر روز جمعه 17 اسفند 97، یک یک از راه ‌رسیدند تا در کنار مسئولین و مدیران دولتی، فعالین اقتصادی، پزشکان، شاعران، هنرمندان و... منتظر آغاز اجرای گروهی از فرزندان دارای معلولیت‌های مختلف باشند که مریم گیلاسیان و مربیان موسیقی موسساتی چون همدم، طی دو سال گذشته، با 21 نفر از آنها در حال تمرین و ممارست بوده‌اند.

در ابتدای مراسم، دکتر زهرا حجت (مدیر عامل همدم) برای خیر مقدم به میهمانان موسسه به جایگاه دعوت شد. او مثل همیشه کوتاه و مفید سخن گفت: «اول از همه اجازه دهید ولادت باسعادت پنجمین نور هدایت، حضرت امام محمد باقر(ع) و آغاز ماه پر خیر و برکت رجب را خدمت ملت ایران تبریک و تهنیت عرض کنم. خوشحالیم که میزبان اولین اجرای گروه ارکستر ویژه‌ی ملی ایران در مشهد مقدس هستیم. فرزندانی که با شوق زیارت مرقد امام هشتم وارد این شهر شده‌اند و شور و شعف‌شان از این حضور بر کسی پوشیده نیست. ما و 400 فرزند همدم، خدا را سپاس‌گزاریم که دوستان خوبمان قدر هنر و فعالیت‌های هنری موسسه را می‌دانند و ما را در این راه یاری می‌دهند.»

مدیر عامل همدم ضمن تقدیر ازحضور پررنگ مسئولین شهر مشهد نیز گفت: «امشب میزبان مدیران خوب شهر مشهد مقدس هستیم؛ امیدواریم با حضور این عزیزان و مردم خوب شهرمان، سال1397 را به خوبی به پایان ببریم و سال آینده نیز، خدمت‌گزاران لایقی برای 400 فرزند بی‌سرپرست موسسه باشیم.» 

سپس مریم گیلاسیان که در این دوسال مربی‎گری گروه را به عهده داشته در جایگاه حاضر شد و ضمن توضیحات کوتاهی در مورد کم وکیف این اجرا گفت: «21 نفر از فرزندان دارای معلولیت کشورمان در طول دو سال گذشته با همکاری سازمان بهزیستی و موسسات خیریه‌ای چون همدم، مشغول تمرین قطعاتی از ایران و جهان شده‌اند. آنها با تمام توان‌شان اینجا حضور پیدا کرده‌اند و نوای سپید صلح را با زبان‌های ایرانی (فارسی، کردی، آذری، عربی و...) و چند زبان‌ بین‌المللی (انگلیس، روسی) اجرا خواهند کرد. ما و گروه‌مان برای ایران، سربلندی و عزت و برای جهان هستی، صلح و آرامش و دوستی، خواهانیم.

پرده‌ی دوم؛ اجراهای شورانگیز معلولین

قریب یکساعت ونیم اجرای قطعات مختلف توسط اعضای ارکستر ملی ویژه‌ی ایران، بهانه و محور اصلی گردهمایی هنری این شب بود. به‌راستی و بی‌تعارف باید اعتراف کنیم که این بخش را نمی‌توان با کلمات گزارش کرد. خواننده‌ی این سطور، باید در تالار همدم می‌بود و شورآفرینی خواهران و برادران دارای معلولیت خود را از نزدیک می‌دید. و باید می‌دیدید که هنر موسیقی چگونه معجزه می‌کند و از افرادی به‌ظاهر کم‌توان، انسانهایی بانشاط، خلاق، توانا و دارای اعتمادبه‌نفس می‌سازد.

پرده‌ی سوم؛ طنین صدا و ساز هنرمند ساکت!

در اواخر اجرای گروه ارکستر ویژه‌ی ملی ایران، استاد کیوان ساکت که در طول برنامه با دقت به اجرای بچه‌ها گوش می‌داد، در جایگاه حاضر شد و گفت: «من تاکنون در کشورهای مختلفی غیر از ایران اجرای برنامه داشته‌ام و عضور اکثر ارکسترهای بزرگ جهان بوده‌ام. سالهاست کار و فعالیتم موسیقی است و هر لحظه از آن لذت برده‌ام، اما به جرات می‌توانم بگویم امشب زیباترین اجرای یک گروه ارکستر را در طول عمرم، مشاهده کردم. این بچه‌ها فوق‌العاده هنرمندند. آنها کاری کردند کارستان و فکر نمی‌کنم شبیه به آن را بتوانیم دوباره مشاهده کنیم. من به خانم گیلاسیان و اعضای گروه تبریک ویژه می‌گویم و اجازه می‌خواهم افتخار حضور در کنار این عزیزان را داشته باشم و با توجه به نزدیکی فصل زیبای بهار، آهنگ بهار دلنشین را با آنها اجرا کنم.»

احتمالا باید حدس بزنید که چه غوغایی به پا شد. غوغایی پر از سکوت و حضور مردی که ساکت است و همیشه در اوج عرصه‌ی نوازندگی تار و سه‌تار کشورمان حضور داشته است. مردی که به او لقب استاد داده‌اند و با شنیدن ساز و صدایش متوجه می‌شوید که این عنوان بی‌راه نیست. استاد کیوان ساکت سکوت کرد و سازش را کوک کرد و نواخت و بچه‌های گروه با او نواختند و خواندند و حضار سکوت کردند. سکوتی پر از تماشای شوق. سکوتی پر از باور به فرزندان معلول کشورمان. سکوتی نه برای همدردی بلکه برای نیاز به حضور بیشتر این معجزات الهی در بین ما و درست کنار ما تا بلکه زندگی زیبا و زیبا و زیباتر شود.

پرده‌ی چهارم؛ راویان شیرین گفتار!

تا جایی که درتوان قلم‌مان بود سعی کردیم از کلیت برنامه برای‌تان گزارش کنیم. اما اجازه دهید نظر چند نفر از میهمانان برنامه را هم با هم بخوانیم. البته ما نتوانستیم با همه‌ی مسئولین و مدیران و مشاهیر پزشکی و هنری و ادبی و اقتصادی  که در تالار همدم حضور داشتند، مصاحبه کنیم. اما، خوب است بدانید که؛ محمدرضا کلایی (شهردار مشهد)، محمد جواد استادی (رییس اداره‌ی فرهنگ و ارشاد اسلامی مشهد)، سید محسن حسینی پویا، سید مسعود ریاضی، امیر شهلا و محمدرضا حیدری اعضای شورای اسلامی شهر مشهد، حیدر خوش نیت سرپرست معاونت استانداری و فرمانداری شهرستان مشهد، حمیدرضا پوریوسف مدیر کل بهزیستی استان، نرگس آبیار کارگردان مطرح سینمای ایران، عبدالجبار کاکایی شاعر خوب کشورمان، دکتر شمسا و دکتر فال سلیمان از نخبه‌های پزشکی ایران و جمع کثیری از فعالین اقتصادی و کارآفرینان برتر کشورمان در کنار مردم همدم‌دوست مشهد، شاهد این اجرای زیبا بودند.

اولین نفری که نظرش را به ما گفت حیدر خوش نیت سرپرست معاونت استانداری و فرمانداری شهرستان مشهد بود: «بسیار برنامه‌ی خوبی بود. مردم ما نیاز به برنامه‌های مفرح و شاد دارند. مخصوصا برنامه‌ای که امشب شاهدش بودیم که تمام چهارچوبهای قانونی بصورت دقیق رعایت شده بود. ما در این یکساعت و نیم، تا حدودی متوجه استعدادهای بی‌کران الهی در وجود انسا‌هایی بودیم که به ظاهر دارای محدودیت و معلولیت هستند. ابزار هنر باعث بروز این معجزات الهی شده است. باید از مجموعه‌ی خوب همدم که چنین فرصتی را فراهم کرد تشکر کنیم و امیدواریم برنامه‌هایی اینچنینی که حال همه را خوب می‌کند، ادامه‌دار باشد. ما در این زمینه به خادمین همدم اعلام می‌کنیم که فرمانداری مشهد با تمام توانش در خدمت آنها و اهداف عالی‌شان هست. انشالله که هیچ مانع و مشکلی سر راه نباشد و اگر خدایی نکرده بود، ما آماده‌ی برطرف کردن آنها هستیم.»  

دومین نفری که خودمان هم باورمان نمی‌شد در تالار همدم حضور دارد عدالجبار کاکایی شاعر و ترانه سرای معروف کشورمان بود. او مثل تمام شاعران پاک‌طینت این سرزمین، از همان آغاز، دچار احساسات خالصانه‌ای شد و گفت: «شگفت‌تر از اجرای این بچه‌ها، حال این بچه‌ها بود. حالی که متاسفانه با قلم قادر به بیانش نیستم. دوست دارم احساسی که امشب از این اجرا دریافت کردم را بنویسم اما تصور می‌کنم از عهده‌ی آن برنیایم. حای که به من دست داد جزو احوالات معنوی بود که در کتا‌ب‌ها خوانده‌ایم.امشب به عینه ثابت شد هنر چه مقدار میتواند در شخصیت انسان اثر گذار باشد..اجرای بچه‌ها فوق‌العاده عالی بود. ضمن اینکه من امشب برای اولین بار با صنایع دستی همدم نیز آشنا شدم و از این همه ظرافت و زیبایی مسرورم. دوباره می‌گویم این احساسات را نه می‌توان نوشت و نه می‌توان بیان کرد. من مشتاقم هربار به مشهد بیایم ازاین موسسه دیدن کنم.»

همانطور که گفتیم، چند نفر اعضای شورای اسلامی شهر مشهد نیز در میان میهمان مراسم مشاهده می‌شدند. آقای حیدری که ریاست شورای اسلامی شهر مشهد را عهده‌دار است، از طرف شهرداری و شورای اشلامی مشهد نظرش را اینگونه بیان کرد: «برنامه‌ی بی‌نظیری بود. ما تا حدودی به عظمت خداوند و اراده و عشق الهی پی بردیم. البته من متاسفم که چرا امکان اجرای اینچنین برنامه‌هایی را در مقیاس عمومی نداریم. می‌بایست مردم و جامعه با این عزیزان پیوند همیشگی داشته باشند. وظیفه‌ی تمام مدیران و مسئولین شهر این است که در ایجاد این رابطه گام‌های موثری بردارند و مردم خوب ما با این همه ظرفیت و توانایی آشنا شوند. شهرداری و شورای اسلامی شهر مشهد، آمادگی برگزاری این‌گونه اجراهای حرفه‌ای و خوب را برای عموم مردم شهرمان دارد.»

و نفر آخری که نظرش را می‌خوانید دکتر حمیدرضا پوریوسف مدیر کل بهزیستی استان است، که کل این نظرات را اینگونه جمع بندی کرد: «به قول همه‌ی عزیزان، برنامه‌ بی‌نظیر بود. بنده به شخصه دچار حس و حال خوبی شدم. این بچه‌ها و کارشان حرکت نو و بدیعی است که با استفاده‌ی از هنر توانستند ندای جامعه‌ی توانمند معلولین را به مردم عزیزمان برسانند. ما امیدواریم بهتر و بیشتر از این معرف توانمندی فرزندان ویژه‌ی کشورمان باشیم و انشالله همه‌ی مسئولین که خودشان امشب شاهد این برنامه بودند، همیار و همکار ما باشند.»  

پرده‌ی آخر...

برای پرده‌ی آخر اسمی پیدا نکردیم. شاید بد نباشد شما همان نامی را که دوست دارید، برآن بگذارید. 

شاید دلتان بخواهد در دل‌های مهربان‌تان برای این بچه‌ها دست بزنید و در گوشه‌ای از قلب‌تان، برای‌شان سرپناهی بسازید. سرپناهی که نه باد و طوفان برآن کارگر باشد و نه قیمت دلار و تحریم و دلهره و ترس و تشویش‌خاطر و آشفتگی بازار و نگرانی‌های شب عید... سرپناهی که برای فرزندان بی‌سرپرست و دارای معلولیت می‌سازید و یقین دارید، تاثیرش را درحال خوب این نازنینان در شبی مشابه این، خواهید دید. همدم، افتخار دارد که محل تجلی این تاثیرات خوب متقابل است.

 

 

گالری تصاویر