چه نیکوست در بین تمام روزمرهگیها که همهی ما به نوعی گرفتار آن هستیم به دنبال فرصتی باشیم برای رسیدن به زیبایی باطنی و مفهوم عالی زندگی. یکی از مهمترین و پررنگترین مفاهیم در زندگی مفید بودن برای خود و دیگران است و چه بهتر که این مفید بودن برای دیگرانی باشد که از نعماتی محرومند؛ برای شکوفایی آنها و ارزشآفرینی برای کسانی که تفاوتهای ناخواسته با عامهی مردم دارند و نیل به انسانیت و زیبااندیشی در قالب یاوری و یاور بودن به همنوعان که باعث میشود ارزیابیهای معمول در زندگی شخصی نه بر کمالگرایی که بر انطباق وقایع روزمره زندگی با معیار زیباییشناختی منطبق گردد. مؤسسهی توانبخشی همدم سرپرستی شبانهروزی چهارصد دختر بیسرپرست با معلولیت ذهنی در سطحهای مختلف را برعهده دارد. از اینرو بالغ بر 150 نفر نیروی انسانی در حال خدمترسانی به این عزیزان اند. در کنار نیروهای ثابت این مرکز توانبخشی، یاوران نیکوکاری نیز هستند که بدون هیچ چشمداشتی بهصورت افتخاری و با نام «یاور» در حال خدمت به این فرزندان هستند. در این شماره با سرپرست یاوران همدم آشنا خواهیم شد و در شمارههای بعد فصلنامه، به معرفی یاوران عزیزمان نیز خواهیم پرداخت: * لطفا با خوانندگان فصلنامهی همدم گفتگو را با معرفی خود آغاز کنید و بفرمایید از چه طریق با مؤسسهی همدم آشنا شدید و چه انگیزهای برای همکاری با این مؤسسه داشتید؟ به نام خدا و با سلام به خوانندگان فصلنامهی همدم. فاطمه ثابتی هستم، بازنشستهی فرهنگی. از اوایل بازنشستگی دوست داشتم با مؤسسات خیریه همکاری داشته باشم و به نوعی از این طریق زکات شغلم را بپردازم اما نحوهی ورود به این مؤسسات را نمیدانستم تا اینکه سال 1389 یکی از همکارانم که از یاورهای تحصیلی درس ریاضی فرزندان همدم بودند، بخاطر مشغلهی کاری و شغلی زیاد نمیتوانستند با همدم همکاری داشته باشند، از این رو از من خواستند که به جای ایشان به مؤسسه بیایم. من هم فرصت را غنیمت شمرده و در اولین فرصت به مؤسسه همدم آمدم و با سرکار خانم حسینی که در آن زمان مسئولیت یاوران را برعهده داشتند آشنا شدم و از آنجا همکاریم با این مؤسسه شروع شد و تاکنون ادامه داشته است. * اگر ممکن است، از سوابق کارهای اجرائیتان در همدم بگویید؟ من، در ابتدا به عنوان یاور به مؤسسه آمدم و با توجه به رشته و تخصصم با بچههایی که در درس ریاضی مشکل داشتند همکاری میکردم و پس از مدتی بخاطر عزیمت خانم حسینی به تهران، مسئولیت و هماهنگی یاوران به من سپرده شد. قسمتی از کارم گزینش افرادی است که تمایل کمک به فرزندان همدم را با توجه به تخصصهای گوناگون خود دارند و فرم یاوری را پر کردهاند و با توجه به نیازهای دختران همدم یاورها گزینش میشوند. * یاورها به چه صورت گزینش میشوند و به مؤسسه راه پیدا میکنند و در چه اموری کمک میکنند؟ افرادی که به هر شیوهای با مؤسسه آشنا میشوند چه از طریق بازدید حضوری و یا از طریق نشریه و رسانههای مختلف، در صورت تمایل فرم مربوط به یاوری را از طریق روابط عمومی موسسه پر میکنند و با توجه به اظهاراتشان و نوع مهارتی که دارند با آنها تماس گرفته و برای همکاریشان با همدم از آنها دعوت میشود. * برای تشخیص نوع نیازها، شما با فرزندان همدم به طور مستقیم در ارتباط هستید؟ بله ـ حتما، بدون ارتباط با بچهها نمیتوان نوع نیاز آنها را تشخیص داد. خیلی از اوقات خود بچهها به من مراجعه و خواهش میکنند برای آنها یاوری را در نظر بگیریم. *خاطرهی خاصی از همدم دارید که برایتان ماندگار شده باشد؟ در واقع بیتعارف کار در همدم همهاش خاطره است. بچهها از دیدن فردی خارج از محیط مؤسسه بسیار ذوق میکنند و خوشحال میشوند و شادی آنها خوشحالی ماست. مخصوصاً در ایام محرم هر شب با اقامهی نماز مغرب و عشاء و خواندن زیارت عاشورا که به همت خانم احمدآبادی برگزار میشود، بچهها بسیار لذت میبرند و استقبال میکنند و دیدن این مناظر و سادگی و زلالی بچهها، کلا تبدیل به خاطره میشود. *چه پیشنهادی برای شهروندان مشهد جهت همدلی و ارتباط بیشتر با فرزندان همدم دارید؟ مردم ما همیشه پشتیبان یکدیگر بودهاند و اگر با دختران همدم بیشتر آشنا شوند و مهرشان را بهصورت دیداری نثار این بچههای بیسرپرست بکنند و از طریق عاطفی خلاءهای آنها را پر کنند، خیلی بهتر است. چرا که فرزندان بیسرپرست و بدسرپرست، به محبت نیاز دارند. علاوه براین، کسانی که از نظر مالی شرایط بهینهای دارند سعی کنند بخشی از هزینههای جاری مؤسسه را تقبل کنند، چون سرپرستی 400 نفر و تامین مخارجشان، فقط در حرف آسان است و ممکن است حج نیازها کمتر به نظر برسد. * و در آخر، آیا حرف و نکتهی خاصی هست که بفرمایید؟ در آخر میخواهم از خانم خانی عزیز، تشکر ویژه بکنم که بدون هیچ چشمداشتی در این مدت با من و موسسه همکاری داشتهاند و گاهی به دلیل مشغلهی روزمرهی من، ایشان بیشتر زحمات را تقبل میکنند و هماهنگی با یاوران را انجام میدهند. |