بازگشت زینب از سرزمین امام حسین (ع) برای اهالی این خانه و همه‌ی همدم‌دوستان خبر مسرت بخشی است که باید بخاطر آن خداوند را شاکر و سپاسگزار باشیم.

زینب همدم، به مدد الطاف جمعی از خیرین به همراه سه نفر از مربیان مادریاران موسسه، هفته پیش به کربلای معلی مشرف شد و دیروز 5 تیر 1401 به سلامتی از این سفر معنوی برگشت.

زینب درست و حسابی نمی‌تواند صحبت کند اما نگاههایش را می‌توان تا حدود زیادی معنی کرد و متوجه شد که نور چشمانش به‌وساطه‌ی کوله‌بار شفا و دعایی که با خود آورده، چقدر بیشتر از قبل شده است. صحبتهای او را با کمک مربیانی که سالها همصحبت او هستند به گوش شما می‌رسانیم.

زینب می‌گوید: «آنجا سراسر نور است و خوشبختی، هیچ روزی در آنجا احساس درد نکردم. برای همه‌ی دوستانم هم دعا کردم.» هر کسی را هم که می‌بیند با ایما و اشاره می‌گوید برایت دعا کردم.

زینب خیلی مهربان است و دعاهایش همه را شامل می‌شود.

البته اسمهایی را هم می‌آورد که مادریاران و کارکنان روابط عمومی هم آنها را نمی‌شناسند. اسمی مثل زهرا. می‌گوید برای زهرا هم دعا کردم. نمی‌دانیم کدام زهرا را می‌گوید ولی لابد یکی از کسانی است که روزی روزگاری به دیدن زینب آمده و تا ابد میهمان قلب این دختر مهربان سرای مهر است... خوش به حال زهرای زینب.