(روایتی از حضور تیم ملی فوتسال در مشهد و موسسه‌ی همدم)

آماده‌باش برای همدلی در همدم

قرار بود ستاره‌های آسمان فوتسال ایران ساعت 9 صبح پنج‌شنبه 23 فروردین به ایستگاه همدم بیایند. همه چیز برای استقبال باشکوه از ستاره‌ها در موسسه خیریه توانبخشی دختران بی‌سرپرست و کم‌توان ذهنی همدم آماده بود. مدیران به رسم میهمان‌نوازی همه چیز را مهیای حضور کرده و در دفتر کارشان چشم انتظار میهمانان بودند و در اتاق‌های همدم هم دختران معصوم، برای ملاقات با آدم مشهورها چشم می‌کشیدند. شاید زینب و تکتم و سارا حواس‌شان شهرت ستاره‌ها نبود، اما آن‌ها همین‌که یک روز متفاوت را در کنار آن‌ها تجربه و مهربانی‌ها را به جان جذب می‌کردند، برایشان کافی بود. با این وجود پرواز ملی‌پوشان فوتسال به مشهد با تاخیر انجام شد تا این انتظار کمی طولانی‌تر شده و ستاره‌ها ساعت 10 و 45 دقیقه، پایشان به آسمان همدم برسد.

پرواز موازی لبخند و بغض

ستاره‌ها از اتوبوس پیاده شدند. از علی‌اصغر حسن‌زاده کاپیتان گرفته تا سعید احمدعباسی لژیونر. تا مسعود محمدی و رفقا. تا علی اکرمی و بهروز عظیمی خراسانی. همه‌شان گرمکن‌های سورمه‌ای و یکدست تیم ملی را به تن داشتند. ستاره‌های لبخند به لب همراه با سرمربی‌ نامی‌شان وحید شمسایی پا به حیاط همدم گذاشتند. میزبانان به رسمی میزبانی با آن‌ها خوش و بش کردند و آن‌ها را به اتاق‌های موسسه بردند تا ستاره‌ها را با فعالیت‌های مختلف و دختران همدمی آشنا کنند. دخترانی که بعضا روی تخت‌هایشان با دیدن ستاره‌ها لبخند به لب‌شان می‌آمد و در مقابل فوتسالیست‌ها رفته رفته لبخند از لب‌شان گرفته می‌شد و بغضی  تنگِ گلویشان می‌نشست.

بازی‌ اشک‌ها در مستطیل مهربانی

تکتم، دختر خوش صدای همدمی که کلیپ هنرنمایی‌اش با بزرگ‌ترین خوانندگان ایران از همایون شجریان گرفته تا احسان خواجه‌امیری همه فضای مجازی را در سال‌های اخیر فراگرفته‌است، ملی‌پوشان را به ضیافت‌اش دعوت کرد. ستاره‌ها بعد از بازی پنالتی‌ها در حیاط و بازدید از کارگاه هنرهای دستی دختران همدم به ساختمان شاهید رفتند تا در طبقه فوقانی به تماشای هنرنمایی تکتم بنشینند و او برایشان شعر معروف امام مهربانی را خواند. هنوز دقایقی نگذشته‌بود که چشمان آقای سرمربی بارانی شد. بازیکنان هم به پیروی از سرمربی، یک به یک اشک عاطفه و عشق، ریختند. شمسایی که دیگر طاقت نداشت، محل را ترک کرد و به محوطه‌ی باز همدم رفت.

شمسایی: مطمئنم دعای خیر این بچه‌ها پشت سر ماست

آقای سرمربی اشک‌هایش را پاک کرد. هوای بهار را به سینه کشید و گفت: «در گذشته وقتی می‌خواستیم به یک تورنمنت برویم هم به پابوسی آقا امام رضا (ع) می‌آمدیم و حالا هم از فدراسیون فوتبال و کمیته فوتسال خواستیم تا قبل این سفر به محضر امام رئوف‌مان بیاییم تا از ایشان بخواهیم به حال و وضعیت روحی تیم کمک کنند.» وی ‌افزود: «پیش از حرم مطهر هم به موسسه همدم آمدیم. جایی که حالا خدا خواسته یکسری بچه معصوم دچار این نقص باشند و یک تعداد آدم درست و حسابی هم کار خیر بکنند. آمدیم اینجا تا حال دل‌مان خوب شود.» شمسایی تاکید کرد: «من مال این‌جور جاها نیستم و شاید در این سال‌ها بارها و بارها  به عنوان سفیر به این مکان‌ها رفته‌ام اما وقتی یک روز آنجا بودم، دیدم توانش را ندارم.» سرمربی تیم ملی فوتسال درباره تورنمنت پیش رو هم گفت: «ما، وظیفه‌مان این است که تلاش کنیم و باقی‌اش با خداست. شخص خود من با آمدن به همدم و بعد هم حرم مطهر رضوی حال خوبی پیدا کرده‌ام. مطمئنم دعای خیر این بچه‌ها پشت سر ماست.»

 ستاره‌های خراسانی: برایمان دعا کنید

علی اکرمی و بهروز عظیمی دو بازیکن جوان و خراسانی تیم ملی هستند. آن‌ها را از جمع ستاره‌ها جدا کردیم و با آن‌ها همکلام شدیم. اکرمی گفت: «امروز با حضور در مشهد حال و هوای دیگری پیدا کردیم. در همدم به دعای خیر این بچه‌های معصوم امیدوار شدیم و در حرم مطهر رضوی هم از آقامان خواستیم دستمان را بگیرد.» وی افزودد: «این اولین‌بار است که به تورنمنت جام ملت‌ها می‌روم و امیدوارم بتوانم نماینده خوبی برای فوتسال مشهد باشم.»

بهروز عظیمی هم به اولین حضورش در این تورنمنت بزرگ اشاره کرد و گفت: «به تایلند می‌رویم تا با دعای خیر بچه‌های همدم و همه مردم ایران دست پُر به ایران برگردیم.» 

زیارت آخر

ستاره‌ها از همدم مستقیم به حرم مطهر رضوی رفتند تا در ضیافت آخرین زیارت، با آقای مهربانی‌ها حرف بزنند. گویی هر کدام به دنبال راز و نیازی اختصاصی با امام هشتم بودند. خواسته‌هایی داشتند و صد البته امیدی.

ملی‌پوشان فوتسال ایران بعد از این زیارت به فرودگاه رفتند و به مقصد سرنوشت پریدند. آن‌ها حالا باید 29 فروردین‌ماه در تایلند جام ملت‌های آسیا را با تقابل با تیم ملی فوتسال افغانستان آغاز کنند و به قهرمانی در آن بسیار امیدوارند.

مرتضی اخوان