|
اين روزها، تمام شهرها و روستاهای ایرانزمین حال و هواي محرم پيدا كرده است. بيرق‌هاي سرخ و سیاه «ياحسين» بر سردر خانه‌ها و مغازه‌ها و درامتداد خیابانهای مختلف، برافراشته و با ديدن آنها دل‌ها هوايي شده‌است. باز محرم رسيده و لباس‌های مشكي، جهت پوشیده شدن برتن عاشقان و عزاداران حسين(ع) و هفتاد و دو یار وفادار شهیدش در کربلا محيا شده‌اند. بغض، گلوي محبين امام سوم شیعیان را مي‌فشارد و قلبهایشان کوبنده و نالان است و اين نوا دوباره ازهمه‌ی مساجد و حسینیه‌ها و تکایا شنيده مي‌شود که: باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است؟! ** اما، از این شوری که همه ساله به مناسبت ماه محرم روح و جان مارا بی‌قرار می‌کند، قراراست چه چیزی بیاموزیم؟ آیا قرار است عاشوراي سال 61 در سال 61 هجري باقي بماند؟ نه، عاشورا بايد هر سال بجوشد و هر روز در رگ هاي ما جاري شود. عاشور باید به انسان نهیب بزند كه هيهات من الذله! عاشور باید كه ما را از مبتلا شدن به يزيدهای زمانه حفظ كند. عاشوراست كه معيار مي دهد يزيد زمانه كيست؟ اگر به حقیقت عاشورا و قیام امام سوم خود بي‌توجهي كنيم، درمحرم براي او سينه مي زنيم اما فاسدهای زمانه همچنان كدخدايي مي‌كنند و ما با یک سرگرمی بی‌معنا، پل عبور آنان به سمت مقصد می‌شویم. اگر، به مفهوم حقیقی عاشورا بی‌توجه باشیم، مظلوم همچنان مظلوم می‌ماند و ظالم به ظلمش ادامه می‌دهد. همچنان در کوچه‌های مدینه و کوفه( و مشهد و تهران و...)، فرصت‌طلبان و ثروت‌اندوزان، برای خوردن حق کودکان یتیم و کشتن انسانهای شجاع و ستم‌ستیز، مزدورانشان را اجیر می‌کنند و طفلان بی‌پناه مسلم و مسلمین، دچار خشم و غضب آدمهای ابن زیاد واعضای بی‌درد حزب باد، می‌شوند. رسیدن محرم و عاشورا، فرصت بازیابی ارزشهای حقیقی انسانیت است؛ ارزشهایی که در عبارات باشکوه حسین‌بن علی در روزعاشورا نهفته است. عباراتی چون: «هیهات من‌الذلّه» و « اگر دین ندارید، لا اقل آزاده باشید» و « برای من مرگ باعزت بسیار شیرین‌تراز زندگی با ذلت است». موسسه‌ی خیریه‌ی همدم با توانجویان همراهش، ضمن تسلیت فرارسیدن ماه محرم و ایام عزای شاه شهیدان، مثل همیشه آماده است تا با استقبال از دستهای خیررسان و نگاه مهربانتان، برای پاسداری از ارزشهای دینی وانسانی کربلا و عاشورا، خانه و آینه‌ای فراهم سازد. منتظر الطافتان هستیم. |