در زمین خدا چه جاهای دیدنی قشنگی است. مؤسسه خیریه فتح المبین ـ همدم مشهد بهشتی است در بهشت خراسان که در آن نه گناهی است و نه تفاخری، نه ریایی است و نه کینه و حقد و حسدی.

من تردید ندارم خدا که جبار یعنی جبران کننده است حتماً در ازای این محرومیت های ذهنی و جسمی امداد و برکات خاصی به این بندگان معصوم خود داشته و دارد و این ها بی حساب به بهشت می روند.

جای تشکر دارد که در سفری که به مشهد داشتم به اتفاق حجه الاسلام آقایان قدرت علی خانی و قادری که از اساتید برجسته قم هستند ساعت 6 بعدازظهر روز شنبه 22 شهریور 93 به دعوت یکی از دوستان قدیمی ام به بازدید خیریه توانبخشی فتح المبین ـ همدم رفتیم.

فرصتمان کم بود پس از توضیحاتی که توسط همیاران این 400 عزیز بی سرپرست دادند سری به بخش ها زدیم تا به حال این همه بچه را این طوری یکجا ندیده بودم، انگار سالها بود روی تخت افتاده بودند. دستی به سرشان کشیدم و با آنان احوالپرسی کردم، بچه ها حالت عجیبی داشته یکی از آنها مرتب به خود سیلی می زد، دیگری مثل پاندول ساعت ایستاده به چپ و راست حرکت می کرد. نگاهی خاص داشتند ، ای کاش نگاهشان را می فهمیدم آن یکی دست مرا رها نمی کرد.در بخش دانش آموزی دختری برایمان دکلمه زیبائی خواند و دیگری که نابینا بود سرود امام رضا را سرداد.

هرچه خواند ما گریه کردیم، اشکمان امان نمی داد. انگار امام رضایی که این دختر دوازده سیزده ساله نابینا می گفت با امام رضای ما فرق داشت. من نمی دانم فرشته ها با دل این بچه ها که حتی خود را نمی شناسد چه می کنند؟

اگر به مشهد الرضا مشرف می شوید، توصیه می کنم سری به این بهشتیان زمینی بزنید برای یک لحظه فکر کنید یکی از این دختران، فرزند دلبند شماست

 

غلامعلی رجائی

 

 

 

گالری تصاویر