«همدم»، با شور و حضور عموها، «فیتیلهپیچ» شد! کمتر آدمی است در ایران که عموهای فیتیلهای را نشناسد؛ فرقی ندارد شناسنامهی این آدم، او را کودکی مشتاق برنامهی «فیتیله» معرفی کند یا سن و سال مادران و پدران کودک را داشته باشد. عموهای فیتیلهای در طی 15 سال گذشته با اجرای برنامههای جذاب و متنوع کودک، از شبکه دوم سیما، بهخوبی جای خود را در میان کودکان و حتی بزرگترها باز کردهاند. حضورگرم فیتیلهایها در همدم بر هیجان همدمانه آخرین روز شعبانالمعظم افزود. عموهای فیتیلهای (علی فروتن، حمید گلی و محمد مسلمی)، پیش از این هم چندباری برای بازدید از همدم و دیدار با دختران همدمی به این مرکز آمده بودند، اما آنها این بار از حضور در همدم هدف دیگری نیز داشتند. دختران همدمی، سوژهی فیتیلهای! اواسط روز هفدهم خرداد ماه، عموها با دوربین و ابزار ضبط برای ساخت فیلم به همدم آمدند. فیتیلهایها از سرای مهر و با تقدیم شاخههای گل به بچههای همدم شروع کردند. حضور چهرههای محبوب فیتیلهای به خودی خود دختران همدمی را به شعف آورده بود و دوربین برنامهی آنها، فرمهای زیبایی از هیجان و لبخندی را که بر لب دختران همدمی نشسته بود، ضبط میکرد. بعد هم نوبت به بچههای پناهگاهی رسید که طعم خوش عمو زنجیرباف بازی کردن با عموهای فیتیلهای را بچشند. فضای موسسه، در هالهای از نشاط و هنر فتیلیهای ها و در حریری از لبخندهای دختران همدم، کاملا پوشیده و پیچیده شده بود. گلیم، از دار همدمی قیچی شد اتفاق دیگر، در کارگاه گلیمبافی افتاد. آنجا که دارهای قالی و گلیم دختران همدمی برپاست. فرشینهای که ماهها با دستان ظریف اما پرتوان دختران همدمی بافته شده بود، در مراسم زیبا و باشکوهی و درمیان تشویقهای مداوم حاضرین، جلوی چشمکهای دوربین تلویزیونی و توسط فیتیلهایها، بریده شد. سرودی برای دلهای بی قرار کارگاه سرود همدم، برای میهمانان این خانه، همیشه جذاب است. به خصوص وقتی تکتم و دیگر دختران همدمی سرودی از امام رضا(ع) میخوانند. انگار این هدیهی ویژهی دختران همدم به میهمانان است. هدیهای که به کرات اشک عشق را بر چشمان میهمانان نشانده است. عموهای فیتیلهای هم با دوربین برنامه به کارگاه سرود رفتند و در آنجا، شعر معروف امام رضا (ع)-آمدم ای شاه پناهم بده- برای آنها خوانده شد. فصل آخر حضور؛ ثبت در تصویر عموهای فیتیلهای فیلمهایشان را از همدم گرفتند تا در برنامهشان، به فرزندان سرزمین ایران، دخترانی را نشان دهند که با صرف الفبای تلاش و امیدواری و مهربانی، زندگی را در کلاس همدم تجربه میکنند. آنها، در پایان پای دیوار خاطرات همدم رفتند و عکسی به یادگار گرفتند. یادگاری برای روزهای خوب همدمانه. |