|
هرگاه کلمه‌ی «هوا» به ذهن و زبان ما می‌آید، ناخودآگاه یاد این سطر از شعر معروف زنده‌یاد «اخوان ثالث» می‌افتیم و زمزمه می‌کنیم که؛ هوا، بس ناجوانمردانه سرد است، آی... اما این روزها باید بگوییم: هوا بس ناجوانمردانه آلوده‌است... سرمای هوا، امری طبیعی است خاصه وقتی زمستان باشد. آنچه طبیعی نیست، ناپاکی هواست که نه سرمای زمستان سرش می‌شود و نه گرمای تابستان... و تلخی ماجرا آنجاست که در گسترش و ماندگاری این ناپاکی همه‌ی ما شریک هستیم. امروز، «روز هوای پاک» است و یادمان باشد که اگر هوای پاک نداشته باشیم، احتمالا هوای زندگی را نخواهیم داشت و هوای هم را نیز نخواهیم داشت... دراین صورت، چه کسی هوای فرزندان همدم را داشته باشد؟! |