«توما خونسرد و آرام ادامه می دهد: «بابا، کجا می ریم؟» شاید قصد دارد رکوردش را بهبود ببخشد. به مرتبه-ی صدم که می رسد، آدم دیگر نمی تواند جلوی خودش را بگیرد، می زند زیر خنده. با او آدم اصلا احساس ملال و دلتنگی نمی کند. توما خدای بامزه گی ست.»
۱۳۹۴/۱/۱۵ : تاريخ